Στους άγιους δρόμους
της Πόλης των Φυλών
όπου ο θρύλος λέει
πως ο Κρόμγουελ στάβλιζε τ’άλογά του
στο ιερό μιας εκκλησίας,
υπάρχει μια μυρωδιά από μπαχάρια στον αέρα
που θ’ άνοιγε
και την όρεξη της γυναίκας του Θεού.
Μια μελωδία φλογέρας πνέει
απ΄την κοιλιά της παλιάς πόλης,
την ανάσα της ιστορίας
μέσα απ’τους κρύους τοίχους
της νότιας Κονεμάρα.
Καταμεσής της αγοράς
μια Ρουμάνα
με τ’αγελαδίσια μάτια της
κάθεται στο κατώφλι του Αγίου Νικολάου,
με μιαν επιγραφή στο λαιμό της
σαν να παραδεχόταν
μια θνητή αμαρτία μπροστά στους γηραιότερους:
Κυρίες και κύριοι...
λέει η λιπόσαρκη γραφή
και δεν θα την προσπερνούσαμε
γρηγορότερα αν άφηνε έκθετο
ένα στήθος ή ένα μαραζωμένο άκρο,
Κυρίες και κύριοι...σας παρακαλώ.
Το φελιζόλ δοχείο στα πόδια της
γεμάτο μέχρι πάνω
με τις καλύτερες ευχές
του Υπουργού Δικαιοσύνης (αυτολεξεί)
το στομάχι της τραγουδάει απ΄την πείνα.
Ar shráideanna naofa
Chathair na dTreabh
mar a bhfuair Cromail,
de réir an tseanchais,
lóistín dá chapall i sanctóir eaglaise,
tá boladh spíosraí san aer
a chuirfeadh faobhar
ar ghoile Céile Dé.
Tá port feadóige ag séideadh
as bolg an tseanbhaile,
anáil na staire isteach
tré fhallaí fuara
dheisceart Chonamara.
I lár an aonaigh
lena súile bó, tá bean
ón Rúmáin ina suí le geata
meánaoiseach an tséipéil,
cárta mór faoina muineál
mar a bheadh peaca marfach
á admháil aici i láthair na bhfíréan.
Ladies and gentlemen...
a deir an pheannaireacht chaol,
is ní scoithfí níos tapúla í
dá nochtfadh sí cíoch
nó géag theasctha.
Ladies and gentlemen... please.
Tá an cupa polystyrene os a comhair
ag cur thar maoil le dea-mhéin
an Aire Dlí agus Cirt (sic),
a goile ag ceol le hocras.
Στους άγιους δρόμους
της Πόλης των Φυλών
όπου ο θρύλος λέει
πως ο Κρόμγουελ στάβλιζε τ’άλογά του
στο ιερό μιας εκκλησίας,
υπάρχει μια μυρωδιά από μπαχάρια στον αέρα
που θ’ άνοιγε
και την όρεξη της γυναίκας του Θεού.
Μια μελωδία φλογέρας πνέει
απ΄την κοιλιά της παλιάς πόλης,
την ανάσα της ιστορίας
μέσα απ’τους κρύους τοίχους
της νότιας Κονεμάρα.
Καταμεσής της αγοράς
μια Ρουμάνα
με τ’αγελαδίσια μάτια της
κάθεται στο κατώφλι του Αγίου Νικολάου,
με μιαν επιγραφή στο λαιμό της
σαν να παραδεχόταν
μια θνητή αμαρτία μπροστά στους γηραιότερους:
Κυρίες και κύριοι...
λέει η λιπόσαρκη γραφή
και δεν θα την προσπερνούσαμε
γρηγορότερα αν άφηνε έκθετο
ένα στήθος ή ένα μαραζωμένο άκρο,
Κυρίες και κύριοι...σας παρακαλώ.
Το φελιζόλ δοχείο στα πόδια της
γεμάτο μέχρι πάνω
με τις καλύτερες ευχές
του Υπουργού Δικαιοσύνης (αυτολεξεί)
το στομάχι της τραγουδάει απ΄την πείνα.
Ar shráideanna naofa
Chathair na dTreabh
mar a bhfuair Cromail,
de réir an tseanchais,
lóistín dá chapall i sanctóir eaglaise,
tá boladh spíosraí san aer
a chuirfeadh faobhar
ar ghoile Céile Dé.
Tá port feadóige ag séideadh
as bolg an tseanbhaile,
anáil na staire isteach
tré fhallaí fuara
dheisceart Chonamara.
I lár an aonaigh
lena súile bó, tá bean
ón Rúmáin ina suí le geata
meánaoiseach an tséipéil,
cárta mór faoina muineál
mar a bheadh peaca marfach
á admháil aici i láthair na bhfíréan.
Ladies and gentlemen...
a deir an pheannaireacht chaol,
is ní scoithfí níos tapúla í
dá nochtfadh sí cíoch
nó géag theasctha.
Ladies and gentlemen... please.
Tá an cupa polystyrene os a comhair
ag cur thar maoil le dea-mhéin
an Aire Dlí agus Cirt (sic),
a goile ag ceol le hocras.
