Nas ruas sagradas
da Cidade das Tribos,
onde reza a lenda
que Cromwell deixou cavalos
no santuário de uma igreja,
há um aroma de especiarias no ar
que aguçaria
o apetite da mulher de Deus.
Da barriga da velha cidade
o som da flauta de lata sopra,
o ar da história
através dos muros frios
de Connemara do Sul.
No meio do mercado
com o seu olhar bovino,
uma mulher romena
está sentada
às portas de St. Nicholas,
com um letreiro ao pescoço
como se confessasse
um pecado mortal aos anciãos:
Ladies and gentleman...
diz a caligrafia franzina
e não passaríamos por ela
mais depressa se expusesse
um peito ou um membro atrofiado,
Ladies and gentleman... please.
O copo de esferovite aos seus pés
está a transbordar
com os melhores votos
do Ministro para a Justiça (sic)
o estômago a cantar de fome.
Ar shráideanna naofa
Chathair na dTreabh
mar a bhfuair Cromail,
de réir an tseanchais,
lóistín dá chapall i sanctóir eaglaise,
tá boladh spíosraí san aer
a chuirfeadh faobhar
ar ghoile Céile Dé.
Tá port feadóige ag séideadh
as bolg an tseanbhaile,
anáil na staire isteach
tré fhallaí fuara
dheisceart Chonamara.
I lár an aonaigh
lena súile bó, tá bean
ón Rúmáin ina suí le geata
meánaoiseach an tséipéil,
cárta mór faoina muineál
mar a bheadh peaca marfach
á admháil aici i láthair na bhfíréan.
Ladies and gentlemen...
a deir an pheannaireacht chaol,
is ní scoithfí níos tapúla í
dá nochtfadh sí cíoch
nó géag theasctha.
Ladies and gentlemen... please.
Tá an cupa polystyrene os a comhair
ag cur thar maoil le dea-mhéin
an Aire Dlí agus Cirt (sic),
a goile ag ceol le hocras.
Nas ruas sagradas
da Cidade das Tribos,
onde reza a lenda
que Cromwell deixou cavalos
no santuário de uma igreja,
há um aroma de especiarias no ar
que aguçaria
o apetite da mulher de Deus.
Da barriga da velha cidade
o som da flauta de lata sopra,
o ar da história
através dos muros frios
de Connemara do Sul.
No meio do mercado
com o seu olhar bovino,
uma mulher romena
está sentada
às portas de St. Nicholas,
com um letreiro ao pescoço
como se confessasse
um pecado mortal aos anciãos:
Ladies and gentleman...
diz a caligrafia franzina
e não passaríamos por ela
mais depressa se expusesse
um peito ou um membro atrofiado,
Ladies and gentleman... please.
O copo de esferovite aos seus pés
está a transbordar
com os melhores votos
do Ministro para a Justiça (sic)
o estômago a cantar de fome.
Ar shráideanna naofa
Chathair na dTreabh
mar a bhfuair Cromail,
de réir an tseanchais,
lóistín dá chapall i sanctóir eaglaise,
tá boladh spíosraí san aer
a chuirfeadh faobhar
ar ghoile Céile Dé.
Tá port feadóige ag séideadh
as bolg an tseanbhaile,
anáil na staire isteach
tré fhallaí fuara
dheisceart Chonamara.
I lár an aonaigh
lena súile bó, tá bean
ón Rúmáin ina suí le geata
meánaoiseach an tséipéil,
cárta mór faoina muineál
mar a bheadh peaca marfach
á admháil aici i láthair na bhfíréan.
Ladies and gentlemen...
a deir an pheannaireacht chaol,
is ní scoithfí níos tapúla í
dá nochtfadh sí cíoch
nó géag theasctha.
Ladies and gentlemen... please.
Tá an cupa polystyrene os a comhair
ag cur thar maoil le dea-mhéin
an Aire Dlí agus Cirt (sic),
a goile ag ceol le hocras.